Rond de zomerzonnewende - De tijd van lichtende nachtwolken

De tijd van de lichtende nachtwolken is begonnen – een zeldzaam en betoverend verschijnsel dat op zomerse avonden aan de noordelijke hemel verschijnt.

Deze zilverwitte sluiers zweven op meer dan 80 kilometer hoogte, waar ze zich vormen uit ijskristallen in het koudste deel van onze atmosfeer: de mesopauze.

Terwijl gewone wolken in de troposfeer hooguit 13 kilometer reiken, ontstaan deze mysterieuze structuren ver daarboven, in een gebied waar de temperatuur in juni tot onder de min 100 graden Celsius kan dalen.

Omdat de zon ’s nachts net onder de horizon blijft, worden de wolken van onderaf nog verlicht – en lijken ze, zelfs in het donker, zacht op te lichten. Vandaar hun Engelse naam: Noctilucent Clouds.

Op meer dan 80 kilometer hoogte bevat de lucht vrijwel geen waterdamp. Alleen wanneer de temperatuur daar onder de min 100 graden daalt — iets wat slechts gebeurt tussen half mei en half augustus — kunnen zich ijskristallen vormen.

In de zomer zorgen sterke winden in de bovenste lagen van de atmosfeer ervoor dat deze minuscule ijskristallen over grote afstanden worden meegevoerd. Toch blijven ze maar kort hangen.

Na enkele uren verdwijnen ze weer doordat ze sublimeren: ze gaan direct van ijs over in waterdamp, bijvoorbeeld wanneer ze iets dalen en het warmer wordt. Hierdoor zijn de zilverachtige sluiers van lichtende nachtwolken steeds in beweging.

Om ze te kunnen zien, moet de lucht op lagere hoogten grotendeels helder zijn. Of dat het geval is, kun je checken via de WeerRadar: